Wysoko, wysoko, w cichej komnatce, na samym szczycie wieży, mieszkała piękna księżniczka. Codziennie rano wstawała, rozczesywała włosy, splatała złoty warkocz i siadała patrząc smutnie w okno. Czekała na pięknego księcia, który miał przybyć zza mórz, pokonać straszliwego smoka i uczynić ją swoją żoną. Mijał dzień za dniem, a księcia ani widu ani słychu.
Księżniczka zaczęła tyć z nudów, a i coraz młodsza się przecież nie robiła, więc czekała z coraz większą niecierpliwością.
Aż wreszcie, pewnego dnia o zmierzchu na horyzoncie pojawiła się smukła postać, odziana w zbroję. Wspaniały rycerz podjechał konno do wstrętnej poczwary strzegącej zamku. Rozgorzała mordercza walka, srebrzystą zbroję zachlapała smocza posoka. Jednak w końcu smok padł zaszlachtowany. Tylko na to czekała piękna księżniczka, stęskniona uścisku silnych męskich ramion. Zbiegła szybko po dwustu schodkach i rzuciła się w objęcia wybawcy.
- Ukochany! – wykrzyknęła wzruszona.
Uniosła przyłbicę zbroi i…
Od pewnego czasu masz wrażenie, że jedzenie się do ciebie uśmiecha? Nie wpadaj w panikę! Być może to wina kucharza a nie problem psychiatryczny... 
Oto jak można urozmaicić zwykły posiłek:
Oto jak można urozmaicić zwykły posiłek:
Kontynujemy poznawanie osób znanych głównie ze swojej twórczości lub z krótkich notek biograficznych...Witold Leonhard (1890 – 1945)
Rysownik, karykaturzysta.
Witold Leonhard, obdarzony przez naturę niskim basem, zawsze dominował w towarzystwie. Pewnego razu w kawiarni uczęszczanej licznie przez artystów wynikł gorący spór o to, czy malarz może być głupi, czy nie. Zdania były oczywiście podzielone. Jedni twierdzili, że aby dobrze malować, rozum jest niepotrzebny, inni znów dowodzili, że malarz, który nie ma rozumu, nigdy nie będzie dobrym malarzem.
Nagle ponad gwarem dyskutujących głosów usłyszano bas Leonharda:
- Malarz może być głupi, ale nie jak but, nie jak but...
I tak dyskusja została zakończona, a powiedzonko Leonharda przeszło do historii.
***
Do nocnego lokalu wszedł Leonhard i usiadł przy stoliku.
- Co szanownemu panu podać – pyta kelner?
- Na razie nic...
- A później?
Anna Lipińska „Ha-Ga”. Ilustratorka książek dla dzieci, karykaturzystka.
Pewnego razu „Ha-Ga” bardzo źle się poczuła i położyła się do łóżka.
Zatroskany jej chorobą mąż powiedział:
- Poleż parę dni, a jak się poczujesz lepiej, to pójdziemy do doktora...
***
Kiedyś „Ha-Ga” jechała samochodem z Zakopanego do Warszawy. W drodze okazało się, że zabrakło jej wody w chłodnicy, a że w pobliżu nie było żadnej wsi, Lipińska niewiele myśląc – wlała tam butelkę koniaku.
Mimo to samochód jechał prosto i artystka spokojnie dojechała do Warszawy.
***
„Ha-Ga” zwróciła się kiedyś oburzona do swojego męża Eryka Lipińskiego:
- Widziano cię wczoraj wieczorem z jakąś obcą kobietą pod rękę...
- Jeżeli szedłem z nią pod rękę, to widocznie nie była dla mnie taka obca – odparł spokojnie Lipiński.
W poprzednich odcinkach...
Dobra, dobra. Chwila. Chcesz sobie skomentować lub ocenić komentujących?
Zaloguj się lub zarejestruj jako nieustraszony bojownik walczący z powagą