Siedziałem sobie dzisiaj na ławeczce obok pomnika Reksia i korzystałem z nielicznych momentów "kąpieli" słonecznych.
Lubię tam czasem przysiąść i patrzeć jak rodzice przyprowadzają swoje małe pociechy, celem uwiecznienia ich z Reksiem na fotografii.
Niejednokrotnie mamuśki są bardziej pocieszne od maluchów.
Kiedy na chwilę Reksio zostaje sam, rozglądam się, z której strony zostanie przypuszczony atak jakiegoś dziecka.
Patrzę idzie wysoka, czarnowłosa, ładna mama, a za nią też czarnowłosa z dwoma warkoczykami, pięcioletnia "na oko" córcia.
Jeden szczegół na pierwszy rzut oka zwrócił moją uwagę. Otóż, mamusia odziana była w ciemne jeansy z pokaźnych rozmiarów, kwadratowym okienkiem na lewym kolanie.
Rożne spodnie dziewczyny noszą. Takie z wieloma jasnymi pęknięciami w wielu miejscach widziałem często ale z okienkiem tylko na jednym?
Kiedy przechodziły obok mnie, tak jakoś samo mi się wyrwało:
- Moja ulijanko, klęknij na kolanko!
Mamuśka rzuciła wesołe spojrzenie, a mała podchwyciła i zaczęła dalej śpiewać.
- Podeprzyj se boczki, chwyć się za warkoczki.
Następnie podeszła do mnie i wyszeptała.
- Moja mama nie nazywa się Ulijanka tylko Ewelinka!
Obróciła sie powoli i poszła głaskać Reksia.

W starym piecu diabeł pali

Ale chwyciła się za te corne warkoczki?

Bo nie wiem, czemu, ale w BB to ludzie jacyś tacy... bardziej kontaktowi... bardziej przyjacielscy... i w ogóle.. jacyś tacy... ech... zatęskniłam...

Ale właśnie jakiegos ruchu pod Bolkiem i Lolkiem nie zauważyłam, a często tam bywałam jak pracowałam w Aluprofie.

Coś mi się wydaje, że mama tej córeczki wpadła Ci w oko. Dziewczynka pewnie zrozumiała i do dalszego kontaktu zachęcała, a Ty co na to? Wrzucasz mamę z córeczką na KM

ale żeby na Reksia wyrywać laski pełen szacun